"මේ පාර වෙසක් පොයට අපි මුළු පංසලම ලස්සනට සරසන්න ඕන"
"ඔව් ඔව් කූඩු හදලා පාර දිගේ එල්ලමු"
"වෙෙත්‍ය වැහෙන්න බල්බ්වැල් අදිමු"
වෙසක් පෝයට සති දෙකකට පෙර දහම් පාසලේ පැවති රැස්වීමේදී යෝජනා වූ අදහස් කිහිපයකි එ්. නගරයට මදක් අාසන්නව පැවති මේ විහාරස්ථානයහි ලමුන් දෙතුන් සියයක් පමන ඉගනුම ලබයි. දහම් පාසලේ අාචාර්ය මණ්ඩලය විසින් මේ සිසුන් පිරිස කණ්ඩායම් කිහිපයකට බෙදා එක් එක් කණ්ඩායමට එක් එක් වැඩ කොටස් පවරන්නට විය.
එක් කණ්ඩායමකට වෙසක් කූඩු සාදන්නය, තව කණ්ඩායමකට බල්වැල් අදින්නය, තවත් අයට කූඩු අලවන්නය මෙලසින් පිල් බෙදුනු ළමෝ යුහුසුලුව සිය කාර්යයන් සැලසුම් කරන්නට විය. වෙසක් සැරසිලි සඳහා වන සියළු වියදම් විහාරස්ථාන දායක සභාව විසින් සපයන්නට එකඟ වී තිබිණ.
සවිත් එකොලොස් හැවිරිදි වියේ පසුවූ දහම් පාසලෙහි හයවැනි පන්තියේ ඉගන ගන්නා සිසුවෙකි. මොහු වැටුනේ බල්බ් වැල් එල්ලන කණ්ඩායමටය. ඉමහත් සතුටින් එ් හා එක්වූ සවිත් එම කණ්ඩායම සමග යුහුසුළුව වැඩකටයුතු කරන්නට විය.
උනගස් කපා ගෙනැවිත් පිලියල කරන ලද ඉනිමං අාධාරයන් එකෙකු විසන් චෙෙත්‍ය මුදුනේ සිට පිලිවෙලින් බල්බ් වැල් එල්ලයි. තවත් අය වයර් කැබලි කපා එකිනෙක අමුණා විදුලිය හා සම්බන්ධ කරයි. මේවාට අත් උදව් දෙන සචිත් ට "අනේ මටත් බල්බ් වැලක් තිබුණානම්" කියා සිතුණු වාර අන්තය..
පවුලේ දෙවැනියා වූ සච්ත් ට ඔහුට වඩා දෑ අවුරුද්දක් පමණ වැඩිමහල් සොයුරියක් සහ බාල සොයුරන් දෙදනෙකු වෙයි. සච්ත්ගේ පියා මේසන් වැඩ අත් උදවුකරුවෙකු වන අතර ඔහු උපයන සියල්ල කිසිඳු ලාේබකමක් නැතිව සවසට මත් වතුරෙහි දියකර හරින්නෙකි. ඔහු බිරිද, දරුවන් සමග හොද සිහියෙන් කථා බස් කරන දිනයක් සොයාගැනීමට නොහැකි තරම්ය.
සය දෙනෙකුකුගෙන් යුතු පවුලේ සියළු බර කරට ගෙන කටයුතු කරන්නේ සච්ත් ගේ මව විසිනි. අැය දවස් කුලියට තේ දළු නෙළන්නට යයි. එ් ලැබෙන මුදලින් කන්න බොන්න ගෙනඑයි ළමයින්ට උගන්වන්නට වියදම් කරයි. තවත් ගෙදර දොරේ එන සියළු වියදම් පිරිමහ ගන්නට ද සිදුවෙයි.
වෙසක් එකට තව දින දෙකකි. මාර්ගය දෙපස අැති නිවෙස් වල දැං එකින් එක බල්බ් වැල් එල්ලෙයි. ටවුමේ කඩවල් වල වීදුරු සෝකේස් අස්සෙන් නිවෙන දැල්වෙන බල්වැල් දල්වා අැත. මේවා දකින සචිත්ට මේ සැරේ නං කොහොමහරි බල්බ් වැලක් අරගන්න ඔ්න යයි සිතුණි.
නිවසේ තිබෙන මේ අගහිග කම් ගැන සච්ත්ට යන්තම් වැටගීමක් තිබිණි. බල්බ් වැලක් ගැනීමට අම්මාගෙන් සල්ලි ඉල්ලා පලක් නොවන බව ඔහුට සක් සුදක් සේ පැහැදිලිය. නමුත් ඔහුගේ අාශාව එයිට වඩා බලවත්ය..
"අම්මේ.. "
"මොකද බන්"
"පංසලේ ලස්සනට බල්බ්වැල් එල්ලලා තියනවා"
"ඉතින් .."
"අර කවීෂලැයි ගෙදරත් ලස්සන බල්බ්වැල් දෙකක්ම එල්ලල තිබුණා"
කාෙල්ලා වටින් ගොඩින් එනේනේ කුමකටදැයි මවට වැටහිණි.
"ඔ්වට කොහෙ තියන සල්ලිද බන්. උඔලට ඉස්කෝලෙ ගිනියන්න හංදියෙ කඩෙන් ගත්ත පොත්ටිකේ සල්ලි තාම දුන්නේ නෑ. පාරට බහින්න බෑ මිනිස්සු ණයට ගත්ත සල්ලි දෙන්න කියනවා. පොඩි එකා උනක් හෙම්බිරිසාවක් හැදුනොත් පැනඩාේල් පෙත්තක් අරන් දෙන්න අතේ සතපහක් නෑ.. අරුංටනං ඉතිං මොන අඩු පාඩුද. යන්න එන්න කාර් බාර් අතට පයට වැඩකාරයෝ ඉන්න එකේ. බල්බ්වැල් දෙකට දහක් අරන් දෙන්න බැරියැ. "
අම්මාගේ මේ ප්‍රකාෂයත් සමගම තමාගේ ඉල්ලීම ඉන්තේරුවෙන්ම ඉටු නොවන බව සච්ත්ට වැටහිණි. ඔහු හීන් සීරුවේ එතැනින් ඉවත්වන්නට විය.
"පුළුවන්නං උඔලගෙ මහඑකාගෙන් ඉල්ලපං. හැමදාම මෙතන කනමදයා වගේ බීගෙන එනවා, ඔහොම එකක් වත් අරං දුන්නොත් නරක් වෙයි"
අම්මා මේ බනිනේ තරහින්ද දුකෙන්ද යන්න තේරුං ගැනීමට සච්ත්ට වැටහීමක් නොවිනි. එහෙත් තාත්තාගෙනුත් මේ පිළිබදව අසන්නට ඔහු සිතා ගත්තේය.
සුපුරුදු පරිදි බමන මතින් නිවසට ගොඩවූ පියා අැගපත සොදාගත් පසු සචිත් හිමිහිට ඔහුට ලංවිය.
"තාත්තේ"
"අා .. මගේ සුද්දා.. මෙහවරෙන්.. මෙහෙවරෙන්.. මොකද අද උඔට කවුරුවත් ගහන්න අාවද.. එහෙම පස්නයක් තියනං කියපං.. දන්නවනේ මේ තාත්තගෙ හැටි.. කියපං කියපං.. කවුද උඹට ගැහුවේ.. කවුද උඔට ගැහුවේ...කියපං... මං ඕකුංග් අම්මලාට *කවල තමයි පස්ස බලන්නෙ... ඕ......"
"තාත්තෙ මට වෙසක් එකට බල්බ් වැලක් අරන් ඕන.."
" බලුබ් වැලක්.. බලුබ් වැලක්.. තොට එච්චරද යකෝ අඩු.. බලුබ් වැලක්.. ඉතින් අම්මගෙන් ඉල්ලපංකෝ එ්කිනේ උඔලගෙ අනික් එ්වටත් වියදං කොරන්නේ... කවුද.. කවුද.. කවුද උඔට කිව්වේ මගෙන් ඉල්ලන්යි කියල අම්මද.. එ්.. අම්මද කිව්වේ.. මේ පට්ට වෙසි... මෙහවර *ත්ති..............................................."
තමන් තල්ලුකර දමා අම්මා සමග දබර වීමට යන තාත්තාගෙන් තමාගේ බල්බ් වැලේ සිහිනය කිසි විටක ඉටු නොවන බව ඔහුට පැහැදිලි විය.. කිසිත් කර කියා ගත නොහැකි අසරණ කමකින් තමන් තැලී පොඩිවී අැති බව සච්ත්ට සිතුණි.. අම්මගෙනුත් තාත්තාගෙනුත් තමාගේ ඉල්ලීම ඉටු නොවන බව දැනගත් සචිත් කෙසේ හෝ බල්වැලක් ගනිමියි අදිටන් කරගත්හ.
එහෙත් බල්බ් වැලක් ගන්නේ කෙසේදැයි ඔහුට නිසි වැටහීමක් නොතිබිණි.
"පංසලේ බල්බ්වැල් වලින් එකක් හොරකං කරං එනවා"
එහෙම බැරි උනොත්
"පංසලේ පිංකැට් හොරකං කරල එ් සල්ලි වලින් බල්බ් වැලක් ගන්නවා"
නෑ නෑ..
"ටිකක් රෑ වෙනකං ඉදල ගෙදරක දාපු බල්බ් වැලක් ගලවං එනවා"
නොයක් නොයෙක් අදහස් ගෙන එමින් තම යටි සිත සමග තර්ක කල සච්ත් එදින නිදා ගත්තේ කිසිඳු ස්ථිර තීරණයකින් තොරවය.
වෙසක් දවස උදාවිය. ටිකක් දවල් වෙනකං නිදාගත් සචිත් ලක ලැහැස්තිවී පංසල වෙත ගියහ. තමන්ගේ සැරසිලි වලින් හැඩවූ චෙෙත්‍ය රාජයා තේජාන්විතව වැඩ ඉන්නවා ඔහුට දැක ගන්නට හැකි විය. බල්බ් පත්තුකරාම කොච්චර ලස්සනට අැද්ද.. තමන්ටම කියාගත් ඔහු පංසලේ පිං කැටය වෙත හිමීහිට අැදුනි.
"බුදු අම්මාේ එතන ඉන්න සෙනග අද පිංකැටේ හොරකං කරන්නනං බැරිවෙයි"
මෙසේ සිතූ සචිත් වැඩිපුර බල්බ් වැල්ටික දමා අැති ගබඩා කාමරය දෙසට අැදුනි. විහාරගෙයි පිටුපසට වන්නට තිබූ එම කාමරය අවට කිසිවෙකුත් නැත.
"කාෙහොමහරි මේකෙන් බල්බ් වැලක් ගන්නවා" යැයි සිතාගත් ඔහු එහි දොර හරින්නට තැත් කලේය..අඟල් තුනක් පමණ පලල දෙපලු දොර කිලෝ එක හමාරක් පමණැති ඉබ්බන් තිදෙනකු දමා අගුලු ලා තිබිණි. ඔහු ඉදිරියේ යෝදයකු බදු වූ එම දොර අරින්ට තබා සෙලවීමටවත් නොහැකි විය.
පංසලේ එහෙ මෙහ අැවිදිමින් දවල් වරුවම ගත කල සචිත් සවස හතර පමන වනවිට ටවුමේ කඩ පේලිය වෙත ගියහ. එහි සමහර කඩ තවමත් විවෘතව අැත. බල්බ් වැල් දමා සරසා එ්වා පත්තු කර තිබෙන කඩයක් අසල නැවතුනු සචිත් ඉමහත් අාශාවෙන් බල්බ් වැල් දෙස බලා ඉන්නට විය.
"මොනවද බලන්නේ බල්බ් වැලක් ද?"
පෙනුමෙන් වයස විස්සක්වත් විය නොහැකි යයි සිතිය හැකි කොළුවෙක් ඉදිරයට පැමින සචිත් ගෙන් විමසීය.
"නැ.. මං මේ නිකං බලන්න අාවා.."
"යනවා යනවා මෙතනින්..කරදරකරන් නැතිව.."
පියවර කිහිපයක් පමන පිටුපසට අා සචිත් නැවතත් බල්බ්වැල් දෙස බලා සිටින්නට විය. කාලය ගෙවෙත්ම ඔහු එල්ලා අැති බල්බ් වැල් අතින් පරිමදිමින් එ් දිහා බලන්නට විය..
"එහෙනං බඩුටික අස්කරල කඩේ වහල ගෙදර යන්න. මට දැං පංසලට යන්න තියනවා"
කඩේ මුදලාලියැයි සිතියහැකි කෙනෙක් කඩයේ වැඩකල කොළුවාට පවසා මොටර් බයිසිකලක නැගී පිටව ගියේය.
"උඹ තාම ගියේ නැද්ද"
සචිත් කිසිත් නොකියා කොළුවා දෙසට හැරී සිනහසුනේය.
"උඔට මේ බල්බ් වැලක් ඔ්නද?,"
අනේ මට බල්බ් වැලක් දෙනවනං කොච්චර එකක්ද යැයි සච්ත්ට සිතුනද ඔහු එය ප්‍රකාෂ නොකර නැවතත් සිනහසුනේය.
"කථා කරපං, උඹට බල්බ් වැලක් ඔ්නද?"
සච්ත් ඔ්න යැයි කියන්නට ඉහලටත් පහලටත් හිස සැළුවේය..
"හරි එහෙනං පිටිපස්සෙ බඩු වගක් අස් කරන්න අැති එ් ටික අස් කරන්න උදව් වෙයං. මේ බල්බ් වැල හොදයිද"
කඩේ කොළුවා බල්බ්වැලක් අතට ගෙනම විමසීය. සචිත් බලබ් වැලට අාසාවෙන් හිස සැලීය.
"පිටිපස්සෙ දොරෙන් වරෙන්"
මෙසේ කියු කොළුවා කඩයේ ඉදිරිපස දොර වසා දැමීය. සචිත් ඉක්මන් ගමනින් කඩයේ පිටුපස දොර වෙත ගියහ.
"අැතුලට වරෙන්"
සචිත් අැතුලට ගිය පසු කොළුවා දොර වැසීය.. පෑ බාගයකට පමන පසු බල්බ්වැලකුත් තුරුළුකරත් සචිත් කොරගසමින් නිවස දෙසට අැදුණි.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
පලි
නං ගං මන:කල්පිතය..
