මිතුරු තෙමෝ............

එක දවසක්,

බෙලිහුල්ඔය,

"පර්ල්" එකේ...

උඔත් එක්ක හතර දෙනයි..

හිම්න් හිම්න්,

හිස් කරනවා..

හදිස්සියිද මන්ද උඔට.,

අපිට වඩා උඔ ගන්නවා..

රෑ දහයයි,

මෙව්වා දෙකයි..,

ආයේ එන්න,

බස් කෝ දැං..

පයිං යනවා ගී කිය කිය..

"කේලම තොපි දන්නවාද ?"

"ගුණේ" රහට අපිට කියන,

මොකක්ද බං..

"සනහස සඟවා දෙනෙත නුරාවෙන්....."

තාල මරං උඔ ගයනවා,

හිටිගමන්ම,

"සනහස යනු කුමක්ද බං..."

උඔ අහනව..

"අනේ මන්දා" අපි කියනවා..

තව ටිකකින්,

ෆෝන් එකත් තුරුල් කරන්,

උඔ දුවනවා අපි පෙරලන්..

පතබෑවුනා මහපාරේ.,

"ජබොග්" ගාලා..

අපි දුවගෙන ලඟට යද්දි..

උඔ කියනවා,

"සික්ස්ටීන් ටු ටෙන්, සබ්රා ටීම් වොන්ද මැච්,"

අනේ යකෝ,

උඔ අපිවත් ටකල් කරන්,

රගර් ගහල.......

අනේ මචෝ උඔට වැඩියි,

වදෙන් පොරෙන්,

ඇදන් අැවිත් දැම්මා ඇඳට..

ග්ර්ර්ස්... ග්ර්ර්ස්, ගර්ර්ස්....ගර්ර්ස්..

යන්තං ඇති උඹ නිදි දැං...

අනේ ඉතිං පවු කියලා..

උඹේ ලඟින් මාත් හිටියා..

තව ටිකකින්,

"ඕක්.. ඕක්.."

උඹ කබරයා..

දුවල ගිහිං දේවාලෙට..

බකට් එකක් අරං ඇවිත්..

අස්කෙරුවා, "ඕක්.. ඕක්..."

වතුර එකක් දීල උඔට..

ඇඳට දැම්මා අමාරුවෙන්...

ඒ අස්සේ උඹ කියනවා..

"අනේ මචං මට හරිනෑ... රෑට ටිකක් බලපං බං"

"මේ මොන මල ඉලව්වක්ද"

එහෙම කිව්වේ නැතත් මෙමා,

නිදාගත්තේ වෙනිං තැනක.............