හෘදය සාක්ෂිය

˝නම මොකක්ද?˝

˝රතු වහංපුරගේ නන්දන පුෂ්පකුමාර˝

˝ගෙවල් තියෙන්නේ ?˝

˝පල්ලෙබැද්දෙ, ගල්පායේ?˝

˝ගල්පායේ කොහෙද?˝

˝ගල්පාය බස් එක නවත්තන තැනින් බැහැලා තව ටිකක් ඉස්සරහට ගිහින් ට්‍රාන්ස්පෝමරේ ගාවින් දකුණට හැරෙන්න ඕන˝

˝එතනින් හැරිලා??˝

මන්ත්‍රීතමා ප්‍රශ්ණාර්ථයකින් මහුණ සරසාගෙන මා දෙස බලා සිටී. මන්ත්‍රීතුමාගේ පුද්ගලික ලේකම් මා පවසන දේ වලින් ඔවුන්ට වැදගත් යයි හැගෙන දේ සටහන් කරගනී.

˝හැතැම්ම කාලක් විතර යනකොට අකුරුකෙටූ ගල හම්බුවෙනවා ඒක පහුඋනාම දකුණු පැත්තෙන් හම්බෙන දෙවෙනි ගේ˝ මම පිළිතුරු දුනිමි.

˝ඒ කිව්වේ.....? ˝ මන්ත්‍රීතුමා ඒ පැණය ඇසුවේ ලේක්ම්තුමා ගෙනි.

˝චුට්ටක් ඉන්න සර්.. ˝ ලේකම්තුමා අසුනින් නැගිට කාර්යාලයෙන් එලියට ගිය  අතර මන්ත්‍රීතුමා කාටදෝ දුරකථන ඇමතුමක් ගෙන හෙට දින යොදාගත් වැඩක් කථා බහක යෙදෙයි..

අභ්‍යාසලාභී උපාධිධාරී පුහුණුවට යන මා ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලය තුල කල්ගත කරමි. වරින් වර නොයෙක් අනුයුක්ත කිරීම් සඳහා නම යෝජනා උවද අදාල අනුයුක්තයන් සිදුවනවිට මාගේ නම ඉබේම ඉවත්වී තිබිණ.

අද දින පලාතේ මන්ත්‍රීතුමා හමුවන්නට ආවේ ඔහුට කියා කෙසේ හෝ සේවා අනුයුක්තයක් සකස් කරගන්නා අටියෙනි.

˝එතකොට ඔයා මේ පුහුණුවට බදවගත්තේ කාගේ ලිස්ට් එකෙන් ද?.. ˝

මාගේ මනෝලෝකය බිඳිමින් මන්ත්‍රීතුමා නැවත ප්‍රශ්ණ කළේය.

˝නැහැ මම ආවේ ලිස්ට් එකකින් නෙවෙයි අන්තිමට තියපු ඉන්ටවිව් එකෙන්˝

˝ඒ කියන්නෙ පස්වෙනි කණ්ඩායමේ..? ˝

˝ඔව් මන්ත්‍රීතමා.. ˝

එවිටම එලියට ගිය ලෙකම් තුමා නැවත කාර්යාලය තුලට පැමින මන්ත්‍රීතමා දෙසට නැමී කුමක්දෝ කනට කොඳුරා ඔහුගේ අසුනින් ඉදගත්ත්ය.

˝ඒ කියන්නේ ඔයාගේ තාත්තා සමූපකාරේ වැඩකළේ ?˝

˝ඔව් මන්ත්‍රීතමා˝

˝අර කකුලට  වෙඩි වැදුනේ?˝

˝ ඔව් මන්ත්‍රීතුමා˝

ලේකම් තුමා කුටු කුටු ගෑවේ කුමක්දැයි වැටහුනේ දැන්ය ඔහු කාර්යාලයෙන් පිටතටගොස් අපගේ ගමේ කිසිවෙකුටට හෝ කථාකර මා ගැන තොරතුරු සොයාගෙන ඇත.

සමූපකාරයේ වැඩකල තාත්තා පලාතේ සිටී දැඩි එක්සත් ජාතිත පාක්ෂිකයෙක් විය. 

අසූ ගනන් වල අග හරියේ ජාතික සේවක සංගමයේ ප්‍රාදේශීය කමිටුවක සභාපති වූයේද මාගේ පියාය. එකල රටේ එතරම් යපත් වාතාවරණයක් නොතිබූ අතර කැරලි කරුවන් විසින් කිහිපවිටක් අප නිවසට පැමිණ මාගේ පියාට රැකියාට නොයන ලෙසත් සේවක සංගමයෙන් ඉවත් වන ලෙසත් අවවාද කර තුන්ඩු කැබලි ලබාදී තිබිණ.

සතියක දෙකක නිහැඩිතාවයකින් පසු තාත්තා ආයෙත් සුපුරුදු ලෙස රාජකාරියෙහි නිරත විය. වඩා භයානකම දේ වූයේ කට ගොන්නක් බීගත් පසු ඔහු තුණ්ඩු ලියූ එවුන්ට ද ඔවුන්ගේ අම්මලාටද ගම දෙවනත් වනලෙස නිවසේ සිට ඇමතීමයි.

˝අන්න මැනීජර් මහත්තයට වෙඩි වැදිලා..˝ කවුදෝ කෑ ගසන හඩින් අප සැම තිගැස්සී ගයේය, අප විලාප තියමින් ඒ දෙසට දුවගිය අතර ඒ වන විටද ගමේ මිනිසුන් එක්ව අත්ට්‍රැක්රයකින් තාත්තා පල්ලෙබැද්ද රෝහල වෙත ගෙනයාමට කටයුතුකර තිබිණ.

වාසනාවකට මෙන් වෙඩි වැදී තිබුනේ තාත්තාගේ වම් පාදයට වන අතර මාස හයක පමන ප්‍රතිකාර වලින් පසුව ඔහු සාමාන්‍ය තත්වය පත් විය.

ඉන්පසු ඔහු ජාතික සේවක සංගමයේ ක්‍රියාකාරී කටයුතු වලින් ඉවත් විය.

කාලය ක්‍රමයෙන් ගෙවෙත්ම තාත්තා දැඩි නිහඩ චරිතයක් විය.

අනූ හතරේදී යූ.ඇම්.පී. ආණ්ඩුව පෙරලුණු අතර ඉස්සර ගමේ හිටී තත්තාගේ දේශපාලන මිත්‍රයන් එකා දෙන්නා බැගින් පොදු පෙරමුණු සහ නිදහස් සන්ධාන වේදිකාවලදී බුලත් හුරුළු දී යූ.ඇම්.පීය හැර යන්නට විය. කෙසේ උවත් තාත්තා බී ගත් වේලාවට ඔවුන්ව සහ ඔවුන්ගේ මව්වරුන් මතක්කලා මිස ඉන් බැහැර අවස්ථාවලදී කිසිඳු අදහසක් ප්‍රකාෂ නොකරන ලදී.

මේ වකවානුව වනවිට ගමෙහි සිටින එකම පාරම්පරික  යූ.ඇම්.පී. කාරයා අපේ තාත්තා විය. කෙසේ උවත් සන්ධානයේ හෝ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ කැන්වසින් යන උදවියද අප නිවස මගහැර යාමට තරම් කාරුණික විය.

˝කොහොමද තාත්තට, දැං රිටයි නේද? ˝ මන්ත්‍රීතමා නැවත විමසයි.

˝ඔව් මන්ත්‍රීතමා අනූ තුනේදී තමයි රිටයි උනේ˝

˝ මොකද කරන්නේ ඔයාල ඉතිං අපිට උදව් ක‍ළේ නැහැනේ ? ˝

මන්ත්‍රීතුමා මා දෙස බලා සිටී.

තාත්තාගේ දේශපාලන ක්‍රියාකාරකම් නිසා බැට කෑවේ ඔහු පමණක් නොවේ අප සැවොම එහි ආදිනව නොඅඩුව භුක්ති විඳින්නට විය. අම්මා සේවය කරන ලද කාර්යාලයේ සිට වසරක් ඇතුලත සේවා ස්ථාන හයකට ස්ථාන මාරුවීම් ලැබුනේ එම දේශපාලනයේ අධිනවයයෙන් විය. අවසානයේ ඇය රැකියාවෙන් ඉල්ලා අස්වූයේ අන්ත දුෂ්කර පෙදෙසකට ලැබුණු ස්ථාන මාරුවත් සමගය.

මාගේ වැඩිමහල් සොහොයුරියද විද්‍යා පීඨයට ඇතුලත් වීමට සම්මුඛ පරීක්ෂණයට යන විට ඇයව ඒ සඳහා බඳවා නොගන්නා ලෙස ඉල්ලමින් ලියූ පෙත්සම් කිහිපයක්ම පරීක්ෂණ මණ්ඩලය සතුව තිබී ඇත. (අද මෙන් නොව ඒ කාලයේ විද්‍යා පීඨ වලට සිසුන් බඳවාගත්තේ සම්මුඛ පරීක්ෂණයකිනි)

පරාජය වන සෑම මැතිවරණයකම ප්‍රතිඵල නිකුත්වී අවසන් විට කිතුල් අතු කිහිපයක්, හරකුන්ට කපන ලද තනකොල මිටි කිහිපයක් අප නිවසේ දොරකඩ ලග නොවරදවාම දක්නට ලැබිණ.

මේ තත්වය වෙනස්කල යුතු හොඳම වේලාව දැන් එළඹ ඇති බව මා හට හැඟුනි.

˝මට පුළුවන් මන්ත්‍රීතුමාට ඉස්සරහට උදව් කරන්න. ˝ මම කිව්වෙමි.

මන්ත්‍රීතුමාගේ මුහුණහි ජයග්‍රාහී සිනාරැල්ලක් ඇඳුනි..

˝ලේකම්තුමා මෙයාලගේ විස්තරටික ගන්න, ලබන දාහත්වෙනිදා ඇමතිතුමා එන උත්සවේදී මෙයාලා අපේ පක්ෂෙට බඳව ගනිමු˝ මන්ත්‍රීතුමා, ලේකම්තුමාට උපදෙස් දෙන ලදී.

මේ සිද්දවන්නේ කුමක්ද මා අදහස් කළේ මම මොහුට උදව් කරනවා මිස විශේෂයෙන් තාත්තා මේ සමග සම්බන්ද කර නොගෙන සිටීමටය.

˝එහෙනම් ඔයා තාත්තත් එක්ක එදාට උත්සවේට එන්න අපි සේරම වැඩටික ලෑස්ති කරන්නම්. ˝ මන්ත්‍රිතුමා ජයග්‍රාගී ලෙස ප්‍රකාශකලේ මාහට කිසිත් පවසන්නට අවස්ථාව ලබා නොදීමය.

ලේකම් තුමා වෙත තොරතුරු ලබාදුන් මා නැවත නිවස කරා පැමිණියේ සිතෙහි ඇතිවූ දැඩි කනස්සල්ලෙනි ඒ කනස්සල්ල මැඩ පවත්වා මා මෙතැනිනින් කෙසේ හෝ එතෙරවිය යුතුයි යන හැඟීම බලවත් වන්නට ද විය.

මුලින්ම මා මෙය අම්මාට ප්‍රකාෂ කළෙය. ඇය කීවේ

˝ඉතින් තාත්තගේ දේශපාලනෙන් අපිට ලැබුනේ මොකක්ද? අපි කොහොම හරි තාත්තාව කැමති කරගමු. ˝

එය මට මහත් අස්වැසිල්ලක් විය.

පසුදින මා නිවසට පැමිනෙන විට නිවස ඉදිරිපිට තිබූ මල් පොච්චි කුඩුකර මිදුල පුරා විසුරුවාතිබුණි, නිවස තුල වූ බඩුමුට්ටු සියල්ලක්ම පාහේ ඇද දමා පොඩි පට්ටම් කර තිබූ අතර මාගේ උපාධි ලොගුව දමා ගෙන තිබූ ඡායාරූපය කුඩුකර ගිනි තබා තිබිණ.

කුස්සියේ කෙළවරක අම්මා බිම ඉදගෙන ඉකිගසමින් සිටී අතර ඇයගේ මුහුණ තැලුම් පහරවල්වලින් ඉදිමි තිබිණ.

මහා කාලකණ්ණි හැගීමක් සිතට නැගුනු අතර, අම්මා අස්වසාලමින් තාත්තාගෙන් මේ ගැන යලිත් නොවිමසන ඉල්ලා සිටියහ.

දින කිහිපයක් මෙසේ ගෙවී ගිය අතර තවමත් නිවස යථා තත්වයට පත්වූයේ නැත. තාත්තා කාමරයම වී කල්ගත කරන අතර අම්මා කුස්සියට වී කල්පනා කරමින් සිටී. මා කර කියාගත නොහැකිව වැඩිපුර නිවසින් පිටත කාලය ගෙවන්නට විය.

˝පොඩි පුතා... ˝ එක්වරම මා තිගැස්සී ගියේ දින ගණනකින් පසු තාත්තා මට මෙලෙස අමතනු ඇසීමෙනි.

˝හෙට නේද අර උත්සවේ තියෙනව කිව්වේ ? ලෑස්ති වෙන්න අපි හෙට යමු˝

මද සිනහවකින් මුව සරසා තාත්තා එසේ කීවද කිසිදිනක නුදුටු පරාජිත බවක් මම තාත්තාගෙන් දුටිමි. තාත්තාගෙන් මෙවැනි වෙනසක් මා කිසිදිනෙක බලාපෙරොත්තු නොවීය. තාත්තාගේ සියලු කාර්යයන් තීරණය වූයේ ඔහුගේ දේශපාලන දැක්ම අනුවය ඔහු දැන් මා වෙනුවෙන් ඔහුගේ හෘදය සාකෂිය උගස් කිරීමට සැරසෙයි, මා අණුවන කමින් කල දෙයක් නිසා මේ තත්වය උදා වූයේ යැයි මාගේ හදවත පවසන්නට විය,

කෙසේ උවත් තාත්තාත් කැටුව හෙට දින ඇමතිතුමා ගේ රැස්වීමට යාමට තීරණය කලෙමි.

˝පොඩි පුතා තාත්තාට කථා කරන්න හයයි පනහේ බස්එක අල්ලගන්න බැරි වෙයි˝

උදේ පාන්දර නින්දත් නොනින්දත් අතර සිටී මා ඇහැරුනේ අම්මාගේ එවදන් හඩිනි.

මා තාත්තා ගේ කාමරයට හිස පොවා බැලුවෙමි. ඔහු තවමත් නින්දේය.

˝තාත්තේ... ˝ ඔහු තාමත් නින්දේය, මා කාමරයතුලට විත් ඔහුගේ පාදයකින් සොලවිමින් නැවත කථා කලෙමි.

˝තාත්තේ.. තාත්තේ.. ˝

˝තාත්තේ, තාත්තේ.... ˝

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ප.ලි.

මෙහි නම් ගම් සියල්ල මනඃකල්පිතය, 

මේ මම ලියපු පලවෙනි එක දන්නවා පට්ට චාටර්..

ස්තුතිය...

මම සී.ජේ. විදානේ නමම කිව්වොත් චාමර විදානපතිරණ, බ්ලොග් කියවන්න පටන්ගත්තේ මාස හයකට විතර කලින්, බ්ලොග් එකක් අටවගන්න ලොකු අදහසක් තිබුනත් ටිකක් කල්ගියා,


මහාචාර්ය මාතලන් මහතාගේ  බොගක් දමන හැටි පාඩං මාලාව
මේ මලදානය හැඩ ගන්වන්නට බෙහෙවින්ම උපකාරී උනා.

ඒ වගේම මොනවහරි ලියපන් කියල මේල් කරපු කියපු හැම දෙනාටම තැන්කුයි හොදේ....